Herba cortada |
Estes días andan
os veciños de Millares recollendo a herba seca. Anque hoxe a maquinaria aliviu
moito a dureza deste traballo, non é doado estar traballando días nos que a
calor abrasa.
Antigamente a
herba segábase ca gadaña, empezaban cedo cando non apretaba a calor. Gadañaban
uns tras de outros, e había que estar afiando cada pouco. Ós segadores
levávanlles da casa ó prado comida e bebida para recargar enerxía. Despois
había que esmarañala herba que quedaba en gabilleiros.
Gabilleiros |
Deixábase estesa ó sol e
íase volvendo manualmente cos colmeiros para que fora secando. Cando amenazaba
a chover empalleirábase para tratar de que
a chuvia non a estropeara, logo de estabilizarse o tempo e secar o chan
abríanse as palleiras. Xeralmente leváballe secar dous ou tres días.
Posteriormente levábanse as carradas de
herba dende o prado ata a palleira da aira, onde se botaba nunha pila que se ía
calcando cos pés, para que collera máis herba. Cando se ía chegando ó lousado
da palleira era raro non dar ca cabeza nel. Era un labor duro pois a herba
solta moito po.
Herba empalleirada |
Hoxe faise todo
con máquinas e foise evolucionando na recollida. Das gadañas pasouse ás segadoras
e logo ás rotativas. Vólvese co volvedor apeiro utilizado tamén para xuntar a
herba en gabilleiros e deixala lista para que a colla a enroladora ou a
empacadora. O produto final primeiro era
herba solta no carro, logo empacábase en pacas manexables manualmente, posteriormente
veu a moda dos rolos e hai poucos anos empezou a facerse grandes pacas
rectangulares.
Rolos |
Ningún comentario:
Publicar un comentario